Eve dönüş parası
ABD’ye Avrupa’dan, en çok Türkiye’den öğrenci gidiyor. ABD’deki 3,157 özel ve 4,937 kamuya ait yüksek öğrenim kurumunda 19 milyon öğrenci var. Bunların 723,277’si Amerikan vatandaşı olmayan yabancılar. Bunların da 12,184’ü Türk öğrenciler.
Acaba bu Türk öğrencilerden kaç tanesi akademik kariyer yapacak? Ve ABD’nin sunduğu olanaklardan yararlanarak orada kalacak?
Acaba kaçı, hayalinde sürekli Türkiye’yle yaşayacak? Türkiye’de çalışmayı, yükselmeyi, emekli olmayı düşünecek?
Acaba kaçı, aklından Türkiye’yi atamamakla birlikte, ABD’deki yaşamına bağlanacak? Orada evlenecek? Çocuk sahibi olacak? Çocuğunu orada yetiştirecek? Acaba kaçının aklından, “Çocuğa Türkçe de öğretsek?” diye geçecek? Kaçı bunu başarabilecek? Kaçı başaramayacak?
Nihayet, şimdiki hükümetimizin aklına gelebildi bu “gurbetçi” Türk akademisyenler. Bugünlere kadar onları oralara salıp, kendiliklerinden “dönmelerini” beklerken, şimdiki hükümet, TÜBİTAK aracılığıyla resmen bir “Hedef Türkiye” girişimi başlattı. Bunu TÜBİTAK AB Çerçeve Programları Ulusal Koordinasyon Ofisi örgütlüyor.
Gurbetçi akademisyenlerimize bir de havuç var: Yaşam desteği olarak ayda 2,600-5,000 avro. Araştırma desteği olarak yılda 7 bin avro. Buna ek olarak, çalışacağı üniversiteden ve sanayi kuruluşundan maaş.
Ama, bilim adamlığının da tıpkı sanatçılık gibi yaratıcı bir tarafının olduğunu unutmamak gerekiyor. Çağdaş çalışma ortamını ve dünyaya hoşgörülü bakışı parayla sağlamak mümkün değil. Para, karın doyurur ama zihni doyurmaz.
