Kaşığı da ye, bitir

Yemeği yedikten sonra üstüne bir de kaşık yiyerek, ortada atık veya bulaşık bırakmıyoruz. Çevrecilikte yenilikçi bu çözümü şu formüle borçluyuz: Mısır unu, kabartma tozu, tam buğday unu, yumurta, tuz, şeker, yağsız süt, baharat.
Kaşık şeklinde hamur yapıyoruz. Hamurda bazı yerleri daha kolay kırılabilir şekilde ayarlıyoruz. Pişiriyoruz.
Yenilebilir kaşığımızın baharatsız sade, tatlı veya hafif baharatlı üç tadı var. Hangisini isterseniz? Sade olanlar her yemekle yenilebilir. Tatlı olanlar, yemeğe az biraz şekersi tat eklemek için uygun. Baharatlı olanlar düz tatlı yemeklere biraz heyecan katmak için. Bu çevreci kaşığın mucidi Amerikan Triangle Tree, ürün tasarımı ve marka yaratma şirketi.
Kaşığın püf noktası: Yemeği yerken, kaşıktan “parçalar” dökülüp saçılmıyor. Kaşık ıslandıkça yumuşamıyor. Bu işin Ar-Ge’sini iyi çalışmışlar.
Ancak bu, bir ilk değil: Yemekle birlikte çatal bıçak kaşık ve tabağı da yemek fikrini SpudWare gerçekleştirmişti. Patates nişastasından ürettikleri çatal bıçaklar, plastik kadar sertti, ısıya dayanıklıydı. Ama kıtır kıtır yenilebiliyordu. Bunları yemez de çöpe atarsanız, 180 günde toprağa karışıp yok oluyordu. Atık sorununa gerçek bir çözüm.
ABD gibi çok üreten ve çok tüketen 300 milyonluk bir toplumda yılda kullanılıp atılan plastik çatal-bıçak-kaşık miktarı 39 milyar! Nüfusu 65 milyon olan İngiltere’de bile bu miktar 2 milyar. Çin’de ise her yıl 20 milyon olgun ağaç kesilerek, 80 milyar yemek çubuğu üretiliyor. Ve sonra çöpe gidiyor bunlar.
Şu yenilikçi çözümler, atık sorununa çare olabilecek mi? Mayalı mısır unundan saklama kabı. Şeker kamışının yan ürününden üretme tabak.