Bana mutsuzluğun resmini çekebilir misin?

Nazım Hikmet, “Saman Sarısı” adlı şiirinde içinde vatan özlemi, Küba’ya yaptığı geziyi anlatırken bir dizesinde “Sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin?” der. Bunun üzerine Abidin Dino da şu şiirle yanıt verir:

Kokusu buram buram tüten

Limanda simit satan çocuklar

Martıların telaşı bambaşka

İşçiler gözler yolunu.

İnebilseydin o vapurdan

Ayağında Varna’nın tozu

Yüreğinde ince bir sızı.

Mavi gözlerinde yanıp tutuşan

Hasretle kucaklayabilseydim

Seninle, bir daha.

Davullar çalsa, zurnalar söyleseydi

Bağrımıza bassaydık seni Nazım,

Yapardım mutluluğun resmini

Başında delikanlı şapkan,

Kolların sıvalı, kavgaya hazır

Bahriyeli adımlarla düşüp yola

Gidebilseydik meserret kahvesine,

İlk karşılaştığımız yere

Ve bir acı kahvemi içseydin.

Anlatsaydık

O günlerden, geçmişten, gelecekten,

Ne günler biterdi,

Ne geceler…

Dinerdi tüm acılar seninle

Bir düş olurdu ayrılığımız,

Anılarda kalan.

Ve dolaşsaydık Türkiye’yi

Bir baştan bir başa.

Yattığımız yerler müze olmuş,

Sürgün şehirler cennet.

İşte o zaman Nazım,

Yapardım mutluluğun resmini

Buna da ne tual yeterdi;

Ne boya…

Zordur, mutluluğun resmini yapmak. Ama bir sokak arasında mutsuzluğun resmini çekmekse söz konusu olan, işte size bir mutsuzluk resmi! Buyrun bu resmin altına siz yazın hikayeyi…

Cem Kıvırcık

instagram, twitter, facebook