Bilgisayar Mühendisliği (Computer Science) Eğitimi – 3 ve şimdilik son

Üzerinde durmak istediğim son konu aslında diğer ikisi ile çok yakından alakalı. İlk iki yazıda laboratuvar-ağırlıklı olmanın ve yeni eğilimlerin ortaya çıkardığı dillere veya platformlara odaklanmak yerine, temel dersleri (algorithms, data structures, object-oriented computing & operating systems) UNIX gibi açık kaynaklı platformlar üzerinde vermenin önemini vurgulamaya çalıştım. Son konu ise ister sonunda akademik çalışmaya doğru yönelsin veya isterse profesyonelce kod üreten yazılımcı olsun, bilgisayar mühendisliği öğrencilerini mümkün olduğu kadar erken gerçek hayat projelerine yönlendirmek olarak özetlenebilir.
Her şeyden önce, bir bilgisayar bilimleri öğrencisi ben akademisyen olacağım, hoca olacağım diye, kod üretmeyi öğrenmekten kaçamaz. Kendisi kod üretemeyen, öğretemez de. Bilgisayar mühendisliğini diğer mühendisliklerden ayıran en önemli fark da zaten budur. Hayatında hiç “viskoz akışkan” görmemiş bir makine mühendisi, akışkanlar dinamiği öğretebilir. Zaten, kağıt üstünde (veya karatahtada) yapılan bir etkinliktir, olabilir, oluyor da.
Ancak, kağıt üstünde bilgisayar mühendisliği yoktur ve olamaz.
O yüzden, daha ilk veya ikinci veya üçüncü derste, CS öğrencilerini bir uygulama (application) veya site veya servis üretmeye yönlendirmek gerekiyor. Biliyor musunuz, iyi bilgisayar şirketleri, göstereceği bir projesi olmayan birini mülakata bile çağırmıyorlar. CS eğitiminde diplomanın ve sertifikanın değeri gerçekten de hiç yok. Bir açık kaynak projesine elle tutulur bir katkıda bulunun; bir Firefox plug-in yazın; bir tane ilginç ve kullanışlı servis veya uygulama geliştirmiş olun yeterlidir. (Ancak bunları kendi başınıza yazmış olun!) Ondan sonra, CV yazmanıza bile gerek yok. CV’nizde Ruby on Rails, Python vesaire biliyorum derseniz ve karşınızdaki hani ne ürettin derse ve siz de laptopunuzun bir köşesindeki 60-70 satırlık bir kodu gösterirseniz, onlar da size kapıyı gösterirler. Tabii suçun bir kısmı da size “kağıt üstünde CS” öğreten kurumlarda ve onların “hocalarında”. Ancak, neler olur bittiğinin farkında olması gereken sizsiniz çünkü kötü eğitimin sonucuna siz katlanacaksınız! Umarım, bu sözlerimi hiç unutmazsınız. Yeni öğretim yılında başarılar dilerim.