Çayır-çimen solumak
Sürdürülebilir bir yeşil proje: İçinde gerçek bitki tohumu olan ağız maskesi. Her nefes verişte karbondioksiti bu tohumlar tutacak. İnsana zararlı olan gaz, tohumlara yarayacak. Çünkü bitkiler, karbondioksit alır, oksijen verir (İlkokul düzeyi biyoloji). Artı: Nefesteki nem de yarayacak. Tohumlar, maskenin içinde filizlenir. Bir süre sonra maskeyi toprağa ekebilirsiniz. Orada büyüsün.
Tohumlar herhangi bir yeşilliğin olabilir. Çimen olabilir. Tıbbi nitelikli olabilir (nane, kına, melisa, susam gibi).
Maske, havada uçuşan, insana zararlı bakterileri ve organizmaları buruna ağıza sokmayarak görevini yapıyor. H1N1 ve benzeri salgın durumlarında insanlar, maskeyle dolaşarak korunmaya çalışıyordu. Yeni salgınlar nasıl olsa yine çıkacak. Alıştık artık. Otlu maskemiz hazır.
Bu Zihni Sinir Procesi, ciddi bir iş: Columbia (NewYork) Üniversitesi Mimarlık Okulu’nun Greenway (Yeşil Yol) Projesinde ödül aldı. Öğrenciler, ağızda mini bir ekosistem yarattılar.
Şöyle bir hesabı var: 70 kilo bir insan günde 456 litre karbondioksit salar. Bu, yılda 166 bin 440 litre eder. Bunu havaya atmak yerine, bir işe yaratabiliriz. Valla bravo yani! Geri dönüşüm diye buna denir.
Sera etkisi, küresel ısınma derken; büyük baş hayvanların saldığı metanı bile hesaplıyoruz. İnsanın saldığı karbondioksit nerede? Dünyada nüfus arttıkça, bu meret daha fazla salınacak. Çözümü, orada burada şurada değil, burnumuzun hemen altındaki ağzımızda arayabiliriz.
Klasik ağız maskesine farklı işlev getiren bir yenilik. Yeşillik tohumunu maskenin içine yerleştirmeyi başaran + tohumun, orada filizlenmesini sağlayan teknoloji.
