Dağınık otel kavramı

İTALYA’DA  yepyeni bir otelcilik uygulaması: Tarihi kentlerdeki binalarda mekanları bir “konaklama şemsiyesi” altında toplamak.
Hımmm… Pek bir şey anlaşılmıyor bundan. Yani ne yapıyorlar?
Otel, tek bir binada değil. Şehirdeki çeşitli binalara dağılmış odalar/daireler halinde. Bundan amaç, içinde yerel halkın yaşadığı tarihi binaların boş kısımlarını turizme ayırmak. Böylece, turistin yerel doku, koku, sosyal yapı ve mimari özelliklere yaklaşmasını, paylaşmasını sağlamak. Oda/daire bir otel odasıymış gibi düzenleniyor. Ama daha yerel bir havada…
Bu uygulamanın adı “Albergo Diffuso.” Dağınık otel anlamına.
Böyle bir yerde kalanlar, sabah kahvaltıyı kasabanın pastanesinde yapıyor. Resepsiyon, başka bir binada.
İtalya’da şimdilik bu sistemle çalışan 40 yer var. Yerel halk ve girişimciler fikri tuttukları için sayı 100’ü bulacakmış. Fikir cazip, çünkü:
• Mevcut tarihi binaların bakım ve onarımı zahmetli, pahalı. Bir bölümünü otel gibi düzenleyerek bu masraf amorti edilir.
• Bir-üç-beş derken, eski binalar otomatik olarak onarılmış olur. Nüfusunu büyük kentlere kaybeden küçük kasabalara hayat gelir.
Sürdürülebilir kalkınmaya örnek olur.
• Dünyanın turizm gözbebeği İtalya, turisti yerel halkla içiçe ve halkın kendi evinde ağırlayarak turizmde inovasyona örnek olur. İsviçre ve Hırvatistan’da benzer uygulamalar başlamış
mesela.
• Turist, hele bir de modern yapılardan, plastik otellerden bıkmış bağımsız turistse, böylesine gerçek ve doğal bir ortamda kısa bir süre yaşamak için paradan kaçınmaz. (Kitle turizmine uygun değil elbet).