Öte alem inovasyonu
Yenilikçilik, Hıristiyan alemine sadece bu dünyada değil, öteki dünyada da çözümler sunuyor.
Buyrun: Oralarda cenaze ya yakılır, ya gömülür. Yakılırsa, külü özel yapım bir vazoya konulup saklanır. Veya havaya, suya, toprağa serpilir- mevta nasıl vasiyet ettiyse veya ailesi nasıl uygun görürse.
Fransa’nın batısında Morbihan bölgesinde yeni bir uygulama: Küller, mezarlığa değil, bir ağacın dibine gömülmeye başlandı. Bu, Fransa için gerçekten yenilik. Çünkü 2007’den bu yana külleri doğaya serpmek yasaklandı. Bu durumda, millet, külleri özel vazosunda ya evde saklayacak ya gömecek. Ama, bir korulukta ağaç dibine gömmek?
Lionel LeMaguer adlı bir emlakçı, evinde cenaze külüyle sürekli yaşamak istemeyen Fransızlar için bir güzellik düşündü: Küller, kolayca toprağa karışacak özel yapım bir saksıya konularak, bir ağacın altına gömülecek. Ağacı, aile dikebilir. Böylece mevtanın kabir taşı, o ağaç olur. Ağaca su vermek, budamak, bakmak için giden aile üyeleri, başkalarıyla da ahbaplık kurabilir. Mezarlıkların yarattığı depresif duygular yerine, bir koruluğun yarattığı iyilik hali galebe çalar.
Lionel’in, “koruluğu”nda ağaç sayısı şimdilik 400. Daha 12 bin ağaçlık yeri varmış Le Monde’daki ilginç habere göre.
• ABD’de bir başka uygulama: New Jersey’de East Hanover kentinde ölenlerin küllerini “topluca” saklamak üzere bir anıt mezar var.
Kül, bir kutuya konuluyor. Kutu, banka kasası gibi sıra sıra mermer dolaplardan birine yerleştiriliyor. Üzerinde, mevtanın adı sanı v.s.
Yüksek atriyumlu, aydınlık, geniş bir avlunun çevresinde sıra sıra dolaplar. İçerde sükûnet veren bir müzik. Çok çok temiz ve uygar. Isı kontrollü, konuya uygun aydınlatmalı yeni bir uygulama.
Ve… Anıt mezarın elektriği, binanın da içinde olduğu eski büyük mezarlığın kenarındaki 1,000 güneş panelinden sağlanıyor. Panel öncesi aylık elektrik faturası 4 bin dolarmış. Şimdi 1,700’e inmiş.
• Yine ABD’de Life Gem (Yaşam Mücevheri) adlı bir şirket, mevtanın küllerinden, fiziksel ve kimyasal bir işlemle, elmas yüzük veya mücevher imal ediyor. Sadece 200 gram kül yetiyor bu işe.
Hepimiz büyük ölçüde karbonuz ya? Biraz “sıkıştırma” ile elmas olabiliriz!
Faturaya bakıyoruz: Mevtadan imal edilebilecek en “ucuz” saydam elmas 20-29 ayar: 3,499 dolar. Daha yükseği, örneğin, 50-59 ayar: 7,899 dolar. Ama 25 bin dolara kadar yolu var.
Bu iş, ciddi bir tesiste yapılıyor. Öyle, bir zanaatkarın iki büklüm çalıştığı bir atölyede değil.
Yenilikçilik: Mezarlık kavramını dönüştürmek, yaşamın külünden mücevher tasarlamak…
